KARAÇAY - MALKAR TÜRKLERİNİN KÜLTÜRÜ
KARAÇAY - MALKAR KÜLTÜRÜ
Karaçay-Malkar bölgesi sadece Kafkaslar’ın
değil, dünyanın en yüksek ve sarp dağlarına sahip bölgelerinden biridir.
Karaçay-Malkarlılar, Kafkasya ile ilgilenenlerin dışında çok az kimsenin adını
duyduğu Kafkaslar’ın sarp ve derin vadilerindeki köylerde yaşayan küçük bir
Türk topluluğudur. Tarih boyunca kendilerine Tavlu (dağlı) ismini alan
Karaçay-Malkarlılar, Sovyetler Birliği döneminde ikiye ayrılmışlardır.
Karaçaylılar, Karaçay-Çerkes Özerk Cumhuriyeti’ne bağlanmıştır. Bugün iki ayrı
halkmış gibi görünseler de, gerçekte aynı dil, tarih ve kültürü paylaşan tek
bir halktırlar. Karaçay-Malkar bölgesinden yükselen Elbruz Dağı bu iki kardeş
halkı birbirinden ayırır. Elbruz Dağı’nın doğusundaki dağlık arazi Malkar
bölgesini oluştururken, batısındaki dağlık arazi Karaçay olarak anılır.
Dil
Karaçay-Malkarlılar Dağıstan’da yaşayan Kumuklarla birlikte Kafkasya’nın Türk
kökenli halklarını oluştururlar. Her iki halk da bugün Türk dilinin Kıpçak
lehçesine giren dillerde konuşurlar. Ancak Karaçay-Malkar dili Türkçe’nin
tarihi özelliklerini daha çok korumaktadır.
YEMEK KÜLTÜRÜ
Bilamuk(Un Çorbası)
Kavurdak Gırcın (Kıkırdak Ekmeği)
Taba Gırcın (Tava Ekmeği)
Kak
Gardoş Hıçın (Patates Börek)
Bışlak Hıçın (Peynir Böreği)
Et Hıçın
Karakay
Kaşık Börek
Carkoy
Cörme
Sohta
KARAÇAY ADET VE GELENEKLERİ
Kafkas-Karaçay
âdet ve geleneklerinin bütün canlılığı ile yaşatılır. Ancak bazı köylerde 1960’lı
yıllardan itibaren dil ve kültür asimilasyonu, tarımda makineleşme ve buna
bağlı olarak hayvancılığa bağlı geleneksel hayat tarzındaki değişme, kentleşme
gibi sosyolojik ve ekonomik faktörlere bağlı olarak köylerin geleneksel yapısı
da değişmeye başlar. Ancak köy halkı her şeye rağmen dil ve kültürlerini, eski
âdet ve geleneklerini yaşatmayı büyük ölçüde başarmaktadırlar.